Ang laki-laki ng Rizal! Haha. May mga moments na nakatulog na ako dahil umuulan noon at traffic. Pero sobrang fun ng caravan especially sa Taytay, Cardona, at Morong! Ang daming kakampinks doon! Wala akong video kasi na-shy ako sa Leonardo fam. Haha. Pero na-Facebook stories ko naman.May mga nanghihingi, actually. Sana nanghihingi lang ng merch . . . kasi kung iba, ang sad. Isa pang learning experience ‘yon: dapat kung kasama ka sa caravan, be prepared na may merch kang puwedeng iabot. Posters, stickers, face mask, shirts, brochures . . . that will help sa pag-inform sa mga tao tungkol kay VP Leni.
Ang cute lalo ng mga mag-isa lang tapos may hawak na posters. Nakaka-touch!
Anyway, share ko lang na first time ko mag-join sa mga ganito. Bale, uulitin ko lang ‘yung caption ko sa Instagram kasi nandoon na ang gusto kong sabihin (na may dagdag).
Maraming ayaw mag-campaign kasi sabi nila, “pare-pareho lang naman ang mga kandidato,” I understand how some are now afraid to voice out after their candidate years ago failed to keep his promises. Kumbaga sa relationship, kinumbinsi mo ang mga kamag-anak mo na magiging mabuti siyang asawa kasi may mga proof naman, pero nang mag-asawa na kayo, abusive pala.
Pero gusto ko lang din sabihin kung bakit very active kong kinakampanya si Leni. One, nakita ko kasi grit niya. Habang busy ang kampo ni R. Duterte na siraan si Leni, habang busy magpa-recount si B. Marcos kasi nandaya raw (whereas ito ang eleksiyon na nagpanalo kay Duterte . . . so sasabihin din ba niyang nadaya ang votes for president?), naging busy ang opisina niya sa pagtulong. May mga kakilala ako na naging part ng OVP, at grabe raw sa hands-on si VP. Partner sa ganito, partner sa ganyan. No wonder na gustong-gusto ng foreign reps na siya ang puntahan (except ‘yung mga may masasamang balak sa teritoryo ng Pilipinas).
Bukod doon sa high ratings niya sa COA, bilib din ako sa kung gaano kasimple ng pamumuhay niya. At hindi ‘yon na-cover ng media, not until this period. Ito kasing si R. Duterte, ‘yung mga pakandila sa kanin . . . a, ewan. Amazed din ako kung gaano ka-organize ng groceries nila. I can really see my mom in her.
She was also not afraid to tell that she failed the bar. She used this experience to inspire other people. Hindi katulad ni B. Marcos na may mga proof na talagang sinabi niyang graduate siya. Ewan kung bakit nalilinlang mga tao sa kanya. Dahil sa ginawa ng tatay niya? E, tatay niya ‘yon. Tatay niya ang matalino, hindi siya. Nakakaloka.
Speaking of, oo, matalino naman talaga si F. Marcos. Oo, sabihin nating “maunlad” noong panahon niya. Pero hindi niya naisip ang mga puwedeng mangyari dahil sa mga ginawa niya: utang dito, utang doon. Tapos ano . . . pababayaan niya na bayaran ng ilang generation mga utang na ginawa ng admin niya pero take all the credit? Ang selfish kasi.
But anyway, “E, ate, paano kung maging asshole din si Leni?” E di, punahin! There is nothing wrong with that. Nasa kanya ang boto ko at actively ko siyang kinakampanya dahil parehas kami ng paniniwala ngayon at naniniwala ako sa mga kakayahan niya noon at ngayon. Kung biglang magbago ‘yon at hindi ko makita na tinutupad niya ang pinangako niyang plataporma . . . what’s wrong with criticizing her? She’ll listen, maybe, based on what we experienced. (Also, her office is full of millennials kaya ganyan sila ka-responsive.) Pero kung hindi, sabi ko nga, punahin. Isa akong mamamayang Filipino na deserve ng isang respectful, responsible, and accountable leader; hindi parte ng isang kulto.
Love Letters of Peach 